Sevgili Namaz Zamanı
Oğlum Yusuf ve Ben "Namaz Çiçekleri Kampanyası'nı tamamladık. Oğlum Yusuf'un namaz günlüğünü gönderiyoruz.
Yusuf küçük yasından itibaren namaz kılmayı seven bir çocuktu. Zaman zaman bizimle birlikte namaz kılar, bazen babasıyla camiye vakit ve teravih namazlarına giderdi. Yedi yaşına geldiğinde düzenli olarak namaz kılması gerektiğini anlatmıştık. Oda hep olumlu tepkiler vermişti. Yedi yaşına girdiğinde zaman zaman hatırlatmamızla kılıyordu. Açıkçası babası ve ben şimdiye kadar çok üstüne düşmedik. Bu kampanyadan haberdar olduğumda "Bu bir fırsat çünkü çocuklar diğer çocuklarla birlikte bir şeyler yapmaktan bir gruba dâhil olmaktan hoşlanır. Bu, Yusuf'u motive edecektir. Hele de internette fotoğraflarının yayınlanacak olması onu heyecanlandıracaktır diye düşündüm." Kampanyayı Yusuf'a anlattım" sende düzenli namaz kılıp namaz çiçeği olmaya var mısın?" dediğimde tepkisi beni çok şaşırttı. "Hayır, istemiyorum." böyle bir cevabı kesinlikle oğlumdan beklemiyordum. Ne diyeceğimi bilemedim. Allah sevgisinden onun nimetlerinden ona teşekkür etmemizden ve namazın faydalarından bahsettim. Beni dinledi sonrada ağlayarak zorlama işte istemiyorum deyip odadan çıktı. Çok üzüldüm. Onu kendi haline bırakmaya karar verdim. Ama bir müddet sonra kendiliğinden gelip ben namazımı kıldım dedi. Teşekkür ettim ve konuyu kapattık.
Akşam olunca sitenize girip kampanyaya katılan çocukların resimlerini gösterdim günlüklerini okudum. İlgilenmiyormuş gibi davrandı. Ümidimi kaybetmek üzereydim ki "Anne bende katılmak istiyorum." dedi.
1. Gün: Sabah namazıyla işe başladık. Onu öperek "Hadi kalk namaz çiçeğim" diye uyandırdım. Umduğumdan daha rahat kalktı. Ama abdest alırken gözlerini açamıyordu. Ben de uykulu haliyle düşer korkusuyla yanında duruyordum. Kocaman adam edasıyla Anne sen beni bekleme ben kendim abdestim alırım dedi. Su da uykusunu açmaya yetmedi ki bir an önce uyanmak için üzerine tişört bile giymeden hemen şortuyla namaza durdu.
Bu gün diğer vakitleriyle beraber namazı kıldık bıkmaması için sadece namazın farzlarını kıldırıyorum. Yatmadan önce bir de baktım ki oğlumun elinde eski çalar saatimize pil takmış anne sabah namazı kaç da oluyor saati ayarlayıp ben kendim namaza kalkacağım deyince dünyalar benim oldu.
2. Gün: Saatin sesiyle uyandım. Yusuf o kadar tatlı uyuyordu ki acaba kaldırmasam mı diye düşünmedim değil. Ama Yusuf rahat kalktı. Abdestini alıp namazını kıldı.
Anneannesine gittik. Diğer vakitleri de kuzenleriyle kıldı. Onların namaz kılmasına da vesile oldu.
3. Gün: Kuzenleriyle birlikte sabah namazına kalktı. Güle oynaya abdest alıp namazlarını kıldılar. Sabah namazına kalkmak hepsi için farklı bir deneyim olmuştu. Öğle namazını dedeleriyle birlikte cemaatle kıldılar. Ama namazda kuzenleriyle birlikte gülünce kendilerine namazda ciddi olunması gerektiğini hatırlattık. Diğer namazlarını ayrı odalarda kılmaya karar verdiler.
4. Gün: Sabah ezanı okunduğunda Yusuf'u uyandırmaya çalıştım ama çok geç yattığından uyanmak istemedi. Banyoya kadar kollarımda götürdüm. Banyoya girip çıkınca doğruca yatağına girip yattı. Ne dediysem nafile gözlerini açamadı. Sabah uyanır uyanmaz. "Anne ben sabah namazını kıldım mı?" dedi. Maalesef hayır deyince oldukça mahzun bir ifade ile yarın ki sabah namazından iki tane kılsam olur mu dedi. Bende yarını bekleme kalk namazını kıl dedim. Hemen kalkıp abdestini aldı ve namazını kıldı. Diğer vakit namazlarını da sokak ta oyun oynadığı halde gelip kıldı.
5. Gün: Misafirliğe gittik. Orada tüm vakit namazlarını diğer çocuklar kılmamasına rağmen oğlum kıldı. Ev sahibi teyzenin onu tebrik edip hemen bir pasta yapıp kutlaması ve ona bir abdest havlusu hediye etmesi Yusuf'u çok mutlu etti. Böylece beş günü tamamladık. Daha sonra kocaman bir resimli pasta yaparak kuzenlerini de çağırarak oğlumun namaz çiçeğine katılmasını kutladık.