Zâriyât Suresi Türkçe Meali

Zâriyât  1: Esip savuranlara.

Zâriyât  2: Yükünü yüklenenlere,

Zâriyât  3: Kolayca süzülenlere,

Zâriyât  4: İşi ayıranlara andolsun ki;

Zâriyât  5: Muhakkak size vaadolunan elbette doğrudur.

Zâriyât  6: Muhakkak ceza elbet vuku bulacaktır.

Zâriyât  7: Hareli yollara sahip olan göğe andolsun ki;

Zâriyât  8: Muhakkak siz, ihtilaflı bir sözdesiniz.

Zâriyât  9: Ondan döndürülen kimseler döndürülür.

Zâriyât  10: Kahrolsun o koyu yalancılar.

Zâriyât  11: Ki onlar; koyu bir cehalet içerisinde kalmış gafillerdir.

Zâriyât  12: Din günü ne zaman? diye sorarlar.

Zâriyât  13: O, kendilerinin ateşe sokulacakları gündür.

Zâriyât  14: Tadın azabınızı, işte acele istediğiniz bu idi.

Zâriyât  15: Muhakkak ki muttakiler; cennetlerde ve çeşmelerdedirler.

Zâriyât  16: Rabblarının kendilerine verdiğini almış olarak. Zira onlar bundan önce de ihsan edenlerdendi.

Zâriyât  17: Onlar gecenin az bir kısmında uyurlardı.

Zâriyât  18: Seher vakitlerinde de istiğfar ederlerdi.

Zâriyât  19: Onların mallarında yoksullar ve muhtaçlar için de bir hak vardır.

Zâriyât  20: Kesin olarak inananlar için yeryüzünde ayetler vardır.

Zâriyât  21: Kendi nefislerinizde de. Hala görmez misiniz?

Zâriyât  22: Rızkınız da, size vaadolunan şeyler de semadadır.

Zâriyât  23: Göğün ve yerin Rabbına andolsun ki; bu, sizin konuşmanız gibi kesin ve gerçektir.

Zâriyât  24: Sana, İbrahim´in şerefli misafirlerinin haberi geldi mi?

Zâriyât  25: Hani onlar, yanına girip; selam sana, demişlerdi de; selam, demişti. Tanınmamış bir zümre.

Zâriyât  26: Hemen ailesine giderek semiz bir buzağı ile gelmiş,

Zâriyât  27: Onlara yaklaştırıp; yemez misiniz? demişti.

Zâriyât  28: Derken onlardan endişeye düşmüştü. Korkma; demişler ve onu bilgin bir oğulla müjdelemişlerdi.

Zâriyât  29: Bunun üzerine zevcesi hayretle seslenerek döndü, yüzünü kapayarak: Kısır bir kocakarı, dedi.

Zâriyât  30: Onlar: Bu, böyledir, Rabbın buyurdu. Muhakkak ki O; Hakim, Alim olandır, dediler.

Zâriyât  31: Ey elçiler, işiniz nedir? dedi.

Zâriyât  32: Dediler ki: Biz, suçlu bir kavme gönderildik,

Zâriyât  33: Ki; üzerlerine çamurdan taşlar yağdıralım.

Zâriyât  34: Ki; aşırı gidenler için Rabbının katında nişanlanmış.

Zâriyât  35: Bunun üzerine orada bulunan mü´minleri çıkardık.

Zâriyât  36: Zaten orada bir evden başka müslüman bulamadık.

Zâriyât  37: Elim azabdan korkanlar için orada bir ayet bıraktık.

Zâriyât  38: Musa´da da. Hani onu, apaçık bir delille Firavun´a göndermiştik.

Zâriyât  39: O, erkanı ile birlikte yüz çevirmiş; ya bir büyücü, ya da bir delidir, demişti.

Zâriyât  40: Sonunda onu da, ordularını da yakalayıp denize attık. O, kınanacak işler yapıp durmaktaydı.

Zâriyât  41: Ad´da da. Hani onların üzerine kasıp kavuran rüzgarı göndermiştik.

Zâriyât  42: İsabet ettiği şeyi bırakmayıp toza çeviriyordu.

Zâriyât  43: Semud´da da. Hani onlara: Bir süreye kadar yararlanın, demişti.

Zâriyât  44: Onlar ise Rabblarının emrine başkaldırmışlardı, buyruğundan çıkmışlardı. Bunun üzerine kendilerini göz göre göre yıldırım çarpmıştı.

Zâriyât  45: Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım da görmemişlerdi.

Zâriyât  46: Daha önce de Nuh kavmini. Zira onlar gerçekten fasıklar güruhu idiler.

Zâriyât  47: Göğü gücümüzle Biz kurduk. Ve muhakkak ki Biz, genişleticiyiz.

Zâriyât  48: Yeryüzünü Biz, döşedik. Ne güzel döşeyicileriz.

Zâriyât  49: Ve her şeyden çift çift yarattık ki ibret alasınız.

Zâriyât  50: Öyleyse Allah´a koşun. Doğrusu ben; size, O´ndan apaçık bir uyarıcıyım.

Zâriyât  51: Allah ile birlikte başka bir tanrı edinmeyin. Doğrusu ben; size, O´ndan apaçık bir uyarıcıyım.

Zâriyât  52: İşte böyle. Onlardan öncekilere herhangi bir peygamber geldiğinde sadece; büyücüdür veya delidir, dediler.

Zâriyât  53: Bunu birbirlerine tavsiye mi ettiler? Hayır, onlar; azgın birer topluluktu.

Zâriyât  54: Onlardan yüz çevir. Artık sen, kınanacak değilsin.

Zâriyât  55: Sen, öğüt ver. Çünkü öğüt mü´minlere fayda verir.

Zâriyât  56: Ben, cinnleri ve insanları ancak Bana kulluk etsinler diye yarattım.

Zâriyât  57: Ben, onlardan bir rızık istemiyorum. Beni doyurmalarını da istemiyorum.

Zâriyât  58: Şüphesiz ki rızıklandıran, güç ve kuvvet sahibi olan Allah´tır.

Zâriyât  59: Muhakkak ki zulmedenlerin, arkadaşlarının suçlarına benzer suçları vardır. Acele etmesinler.

Zâriyât  60: Kendilerine vaadedilen günlerinden dolayı vay kafirlere.