Vâkıa Suresi Türkçe Meali

Vâkıa  1: Kıyamet koptuğu vakit,

Vâkıa  2: Onun kopmasını inkâr eden yok, (artık onu herkes tasdik eder).

Vâkıa  3: (Kimini ateşe) düşürür, (kimini cennete) yükseltir.

Vâkıa  4: Yer, dehşetli bir sarsılışla sarsılınca;

Vâkıa  5: Ve dağlar (toz halinde) bir serpiliş serpilince,

Vâkıa  6: Artık her şey etrafa dağılan toz duman olmuştur.

Vâkıa  7: Siz de (ey insanlar, bu kıyamet günü) üç sınıf olmuşsunuz:

Vâkıa  8: Sağcılar (amel defterleri sağ ellerine verilenler), o sağcılar ne mutludurlar!...

Vâkıa  9: Solcular (amel defterleri sol ellerine verilenler) ise, o solcular ne acıklı durumdalar!...

Vâkıa  10: (Bir de üçüncü sınıf, hayır işlemekte) ileri geçenler, (ahiret de) ileri geçenlerdir, (ilk cennete girenlerdir.)

Vâkıa  11: Bunlar, dereceleri en yüksek olanlar...

Vâkıa  12: Naîm cennetlerindedirler.

Vâkıa  13: Evvelki ümmetlerin (hayırda ileri geçenlerinden) çok kimseler,

Vâkıa  14: Biraz da sonrakilerden (ahir zaman peygamberinin hayırda ileri geçenleri),

Vâkıa  15: Mücevheratla işlemeli tahtlar üstünde,

Vâkıa  16: Onlara yaslanarak karşı karşıya kurulmuşlar...

Vâkıa  17: Dolaşır etraflarında, (tazelikleri) daimî genç hizmetçiler,

Vâkıa  18: Cennet şarabından dolu sürahiler, ibrikler ve kadehlerle...

Vâkıa  19: Ondan başları ağrımaz, sarhoş da olmazlar...

Vâkıa  20: Bir de seçtikleri meyvelerle,

Vâkıa  21: Ve arzu ettikleri kuş etleri ile (hizmetçiler etraflarında dolanır.)

Vâkıa  22: Onlar için, iri gözlü (güzel yüzlü) hûriler de var;

Vâkıa  23: Gün görmemiş inci emsali...

Vâkıa  24: (Bütün bunlar, cennetliklerin) işledikleri amellere mükâfat içindir.

Vâkıa  25: Onlar cennetde ne bir boş lâf işitirler, ne de bir hezeyan.

Vâkıa  26: Ancak bir söz işitirler: Selâm... (birbirleriyle selâmlaşır dururlar).

Vâkıa  27: Sağcılar (amel defterleri sağ ellerine verilenler), ne mutlu sağcılar!...

Vâkıa  28: Onlar, dal bastı kirazlar,

Vâkıa  29: Dolgun salkımlı muzlar altında;

Vâkıa  30: Ve yaygın bir gölgede,

Vâkıa  31: Çağlayan bir su kenarında,

Vâkıa  32: (32-33) Ve tükenmeyen, yenmesi yasaklanmıyan birçok meyveler arasında,

Vâkıa  33: (32-33) Ve tükenmeyen, yenmesi yasaklanmıyan birçok meyveler arasında,

Vâkıa  34: Kıymetleri yüksek döşeklerdedirler...

Vâkıa  35: Gerçekten biz, (dünyada kocalmış kadınları, gençleştirerek cennetde) onları yepyeni bir yaratılışla yaratmışızdır.

Vâkıa  36: Böylece onları, hep bakir kızlar,

Vâkıa  37: Kocalarına âşık yaşıtlar yaptık;

Vâkıa  38: (Cennet ehli olan) sağcılar için...

Vâkıa  39: (Ahir zaman ümmetinden olan sağcılar, hayırda ileri geçen= Sabikûn gibi değil, çoktur.) Bunların bir çoğu evvelki ümmetlerden,

Vâkıa  40: Bir çoğu da sonraki (ahir zaman peygamberine bağlı) ümmetlerdendir.

Vâkıa  41: Solcular ise, onlar ne acıklı durumdalar!...

Vâkıa  42: Onlar ateşin alevi ve kaynar su içindedirler.

Vâkıa  43: Bir de üzerlerinde cehennemin kapkara dumanı olan bir gölge var...

Vâkıa  44: O gölge ne serindir, ne mülâyim...

Vâkıa  45: Çünkü onlar, bundan önce (dünyada) zevklerine düşkündüler;

Vâkıa  46: Ve en büyük günah (Allah’a ortak koşmak) üzerinde ısrar ediyorlardı...

Vâkıa  47: Bir de diyorlardı ki: “- Öldüğümüz ve bir toprak, bir yığın kemik olduğumuz vakit mi, hakikaten biz mi dirilecek mişiz?

Vâkıa  48: Evvelki atalarımızda mı?”

Vâkıa  49: (Ey Rasûlüm, o münkirlere) söyle: “- Muhakkak bütün evvelkiler ve sonrakiler,

Vâkıa  50: Belirli bir günün muayyen vaktinde çaresiz toplanacaklardır.”

Vâkıa  51: Sonra, muhakkak ki siz ey sapkınlar, yalancılar!

Vâkıa  52: Elbette (cehennemde) zakkum ağacından yiyeceksiniz;

Vâkıa  53: Karınlarınızı ondan dolduracaksınız.

Vâkıa  54: Üstüne de (şiddetle susayacağınız için) o kaynar sudan içeceksiniz.

Vâkıa  55: Öyle ki, suya kanmayan develerin içişi gibi içeceksiniz.

Vâkıa  56: İşte hesap günü, onlara ziyafet bu!

Vâkıa  57: (Ey İnkârcılar), sizi biz yarattık; hâlâ (peygamberleri) tasdik etmiyecek misiniz?

Vâkıa  58: Şimdi gördünüz mü, (rahimlere) döktüğünüz menîyi?

Vâkıa  59: Onu (insan biçiminde) siz mi yaratıyorsunuz? Yoksa biz miyiz yaratan?

Vâkıa  60: Aranızda ölümü (ve ecelleri) biz takdir ettik; ve biz, dilediğimiz şeyi yerine getirmekten âciz de değiliz.

Vâkıa  61: Kılıklarınızı değiştirmeğe ve bilemiyeceğiniz bir surette sizi yaratmağa da gücümüz yeter.

Vâkıa  62: Her halde (bu dünya hayatında topraktan sonra nutfeden) ilk yaratılışınızı bildiniz. O halde (kıyamette sizi ikinci defa diriltmeğe kadir olduğumuzu) düşünseniz ya!...

Vâkıa  63: Şimdi gördünüz mü, o ektiğiniz tohumu?

Vâkıa  64: Onu siz mi bitiriyorsunuz, yoksa biz miyiz bitiren?

Vâkıa  65: Dileseydik o ekini çörçöp haline getirirdik de şöyle gevelerdiniz:

Vâkıa  66: “-Doğrusu biz çok ziyandayız.

Vâkıa  67: Daha doğrusu (beklediğimiz mahsule karşılık) büsbütün mahrumuz.”

Vâkıa  68: Şimdi içmekte olduğunuz suyu bildirin bana:

Vâkıa  69: Onu buluttan siz mi indirdiniz, yoksa biz miyiz indiren?

Vâkıa  70: Dileseydik onu acı bir su yapardık. O halde (bu türlü nimetlere karşı Allah’a) şükretseniz ya...

Vâkıa  71: Şimdi çakıp yakmakta olduğunuz ateşi bana haber verin:

Vâkıa  72: Onun ağacını siz mi yarattınız, yoksa biz miyiz yaratan?

Vâkıa  73: Biz bu ateşi, (cehennem ateşine) bir ibret ve sahradaki yolculara bir menfaat kıldık.

Vâkıa  74: O halde Rabbini, Azîm ismi ile tesbih et, (Sübhane Rabbiyel-Azîm, de).

Vâkıa  75: Peyderpey inen Kur’an’a yemin ederim,

Vâkıa  76: Ki eğer bilirseniz bu yemin, gerçekten büyük bir yemindir.

Vâkıa  77: Muhakkak ki o, (faydası çok) bir Kur’an-ı Kerim’dir.

Vâkıa  78: Öyle ki, (Allah katında) Levh-i Mahfûz’da saklıdır.

Vâkıa  79: Ona tertemiz (abdestli) olanlardan başkası el sürmesin.

Vâkıa  80: Âlemlerin Rabbinden indirilmedir o...

Vâkıa  81: Şimdi siz, bu (İlâhi) kelâma mı yağ (leke) süreceksiniz?

Vâkıa  82: Ve (Kur’an’dan nasibinizi), rızkınıza şükretmeyi inkâra mı kalkışacaksınız?

Vâkıa  83: (Haydi sizi görelim), can boğaza dayandığı zaman!...

Vâkıa  84: O vakit (ölünün etrafında bulunan sizler), bakar durursunuz. (Elinizden bir şey gelmez, canınızın çıkmasını beklersiniz).

Vâkıa  85: Biz ise, ona, ilim ve kudretimizle sizden çok yakınız; fakat siz, (yapılmakta olan işleri ) görmezsiniz, anlıyamazsınız.

Vâkıa  86: Haydi (bakalım), eğer hesaba çekilmiyecekseniz,

Vâkıa  87: (Boğaza kadar dayanan) o ruhu, geri çevirin (çıkmasın; ısrar ettiğiniz, öldükten sonra dirilme yok, hesaba çekilme yok) iddianızda doğru iseniz...

Vâkıa  88: Amma ölü, hayırda ileri geçenlerden (Mukarrebûn’dan) ise,

Vâkıa  89: Artık onun için bir rahatlık, hoş bir rızık ve Naîm Cenneti vardır. (Nimetleri bitmez, kedersiz bir cennet.)

Vâkıa  90: Amma (amel defterleri sağ ellerine verilen) sağcılardan ise.

Vâkıa  91: Artık (ey sağcı), sana sağcı kardeşlerinden selâm olsun! (emniyet ve selâmet içindesin.)

Vâkıa  92: Amma ölü o inkâr eden sapıklardan ise,

Vâkıa  93: Ona da kaynar sudan bir ziyafet...

Vâkıa  94: Bir de cehenneme atılış...

Vâkıa  95: İşte budur şübhe götürmiyen gerçek.

Vâkıa  96: O halde, Rabbini yüce ismiyle tesbîh et, (Sübhane Rabbiyel Azîm, de; yahud Allah’ın emri ile namaz kıl).