Yâsîn Suresi Türkçe Meali

Yâsîn  1: Yasin.

Yâsîn  2: Hikmetli Kur´an´a andolsun.

Yâsîn  3: Sen elbette gönderilmiş peygamberlerdensin.

Yâsîn  4: Dosdoğru bir yol üzerinde.

Yâsîn  5: Bu Kur´an üstün ve çok merhametli Allah tarafından indirilmiştir.

Yâsîn  6: O Kitap, sana, ataları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde kalmış bir toplumu uyarman için indirilmiştir.

Yâsîn  7: Andolsun ki, hüküm çoğunun aleyhine gerçekleşmiştir, bunun için artık inanmazlar.

Yâsîn  8: Biz onların boyunlarına halkalar geçirdik. Çenelere kadar dayanan o halkalar yüzünden kafaları kalkıktır.

Yâsîn  9: Önlerine ve arkalarına set çektik. Gözlerini perdelediğimizden artık göremezler.

Yâsîn  10: Onları uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar.

Yâsîn  11: Sen ancak zikre (Kur´an´a) uyan ve görmeden Rahman´dan korkan kimseyi uyarabilirsin. İşte öylesini bir mağfiret ve güzel bir mükâfatla müjdele.

Yâsîn  12: Biziz, biz ki, ölüleri diriltiriz ve öne sürdükleri işleri ve bıraktıkları eserleri yazarız. Biz; her şeyi, apaçık bir Kitab´a yazmışızdır.

Yâsîn  13: İnsanlara, elçilerin geldiği şu kent halkını misal olarak anlat.

Yâsîn  14: Biz onlara iki elçi gönderdik, onları yalanladılar, biz de elçileri üçüncü biriyle destekledik. Onlar «biz size gönderilen elçileriz» dediler.

Yâsîn  15: Kentliler dediler ki; «siz de bizim gibi insansınız. Rahman´da bir şey indirmemiştir. Siz sadece yalan söylüyorsunuz.»

Yâsîn  16: Elçiler dediler ki; «Rabb´imiz bilir ki, biz size gönderilmiş elçileriz.»

Yâsîn  17: Bizim üzerimize düşen, yalnızca açıkça duyurmaktır.

Yâsîn  18: Kentliler dediler ki; «doğrusu biz sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık. Eğer bu işten vazgeçmezseniz sizi mutlaka taşlarız ve bizden size acı bir azab dokunur.»

Yâsîn  19: Elçiler dediler ki; «uğursuzluk kendinizdendir. Bu uğursuzluk size öğüt verildiği için mi oldu? Hayır, siz aşırı giden bir kavimsiniz.»

Yâsîn  20: Kentin en uzak yerinden bir adam koşarak geldi: «Ey kavmim, elçilere uyun» dedi.

Yâsîn  21: Sizden bir ücret istemeyenlere uyun, onlar doğru yoldadırlar.

Yâsîn  22: Ben niçin beni yaratana kulluk etmeyeyim? Sizde O´na döndürüleceksiniz.

Yâsîn  23: Onu bırakıp da tanrılar edinir miyim? Eğer rahman olan Allah bana bir zarar vermek isterse, o tanrıların şefaati bana hiçbir fayda sağlamaz ve onlar beni kurtaramazlar.

Yâsîn  24: O takdirde apaçık bir sapıklık içinde olurum.

Yâsîn  25: Şüphesiz ben Rabb´inize inandım, beni dinleyin.

Yâsîn  26: O´na «cennete gir» denilince «Keşke kavmim bilseydi.»

Yâsîn  27: Rabb´imin beni bağışladığını ve beni ikram edilenlerden kıldığını dedi.

Yâsîn  28: Ondan sonra, kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik, zaten indirecek te değildik.

Yâsîn  29: Sadece korkunç bir ses oldu, hemen sönüp gittiler.

Yâsîn  30: Yazık şu kullara! Kendilerine hangi elçi gelse, onu alaya alıyorlardı.

Yâsîn  31: Görmediler mi kendilerinden önce nice nesilleri yok ettik. Onlar bir daha kendilerine dönüp gelmezler.

Yâsîn  32: Hepsi toplandığı zaman huzurumuza getirileceklerdir.

Yâsîn  33: Ölü toprak onlar için bir delildir. Biz onu dirilttik, ondan taneler çıkarırız da ondan yerler.

Yâsîn  34: Orada hurma ve üzüm bahçeleri yarattık; orada çeşmeler akıttık.

Yâsîn  35: Ki, onun ürününden ve ellerinin emeğinden yesinler. Hala şükretmiyorlar mı?

Yâsîn  36: Allah ne yücedir ki, toprağın bitirdiklerinden, kendilerinden ve daha bilmedikleri nice şeylerden olan bütün çiftleri yaratmıştır.

Yâsîn  37: Gecede onlar için bir delildir. Gündüzü ondan soyup alırız, birden onlar karanlıkta kalıverirler.

Yâsîn  38: Güneş´te yörüngesinde akıp gitmektedir. Bu, üstün ve bilen Allah´ın kanunudur.

Yâsîn  39: Ay içinde bir takım yörüngeler tayin ettik. Nihayet o eğri hurma dalı gibi hilal olur da geri döner.

Yâsîn  40: Ne güneş aya erişebilir, ne de gece gündüzün önüne geçebilir. Hepsi belli bir yörüngede (felekte) yüzmektedirler.

Yâsîn  41: Onlar için bir delil de, onların çocuklarını dolu gemide taşımamız.

Yâsîn  42: Ve kendilerine onun gibi binecekleri nice şeyler yaratmamızdır.

Yâsîn  43: Dilersek, onları suda boğardık; ne yardımlarına koşan bulunur ve ne de kendileri kurtulabilirdi.

Yâsîn  44: Ancak bizden bir rahmet ve belli bir süreye kadar yaşatma vardır.

Yâsîn  45: Onlara; «geçmişinizden ve geleceğinizden sakının, belki esirgenmeniz umulur» dendiği zaman yüz çevirirler.

Yâsîn  46: Zaten Rabb´inin ayetlerinden herhangi biri kendilerine geldiğinde onlardan hep yüz çevire gelmişlerdir.

Yâsîn  47: Onlara; «Allah´ın size verdiği rızıktan sarf edin» denilince inkâr edenler inananlara; «Allah dileseydi, doyurabileceği bir kimseyi biz mi doyuralım? Siz gerçekten sapıtmış kimselersiniz?»

Yâsîn  48: Ve «eğer doğru söylüyorsanız bu tehdit ettiğiniz azab ne zaman gelecek» diyorlar.

Yâsîn  49: Çekişip dururlarken kendilerini yakalayacak bir tek çığlığı beklerler.

Yâsîn  50: O zaman, artık ne vasiyet edebilirler ne de ailelerine dönebilirler.

Yâsîn  51: Sur´a üflenince, kâbirlerinden Rabb´lerine koşarak çıkarlar.

Yâsîn  52: Dediler; «vah bize, bizi yattığımız yerden kim kaldırdı? İşte Rahman´ın vadettiği şey budur. Demek peygamber doğru söylemiş.»

Yâsîn  53: Sadece bir tek nara olur, hemen onların hepsi huzurumuza getirilirler.

Yâsîn  54: O gün, hiç kimseye bir haksızlık yapılmaz ve siz ancak yaptığınızın cezasını çekersiniz.

Yâsîn  55: Doğrusu bugün, cennetlikler eğlence ile meşguldürler.

Yâsîn  56: Kendileri ve eşleri gölgelerde, koltuklara yaslanmışlar.

Yâsîn  57: Orada her çeşit meyve onlar içindir. Bütün arzuları yerine getirilir.

Yâsîn  58: Merhametli olan Rabb katından onlara selâm vardır.

Yâsîn  59: Ey suçlular, bugün şöyle ayrılın.

Yâsîn  60: Ey insanoğulları, size and vermedim mi? Şeytana tapmayın o sizin apaçık düşmanınızdır.

Yâsîn  61: Bana tapın doğru yol budur.

Yâsîn  62: Andolsun ki, o sizden nice nesilleri saptırmıştır, akletmez misiniz?

Yâsîn  63: İşte bu, size vaad edilen cehennemdir.

Yâsîn  64: İnkârınızdan dolayı bugün oraya girin.

Yâsîn  65: O gün ağızlarını mühürleriz, elleri bize söyler ayakları yaptıklarına şahitlik eder.

Yâsîn  66: Dilersek, gözlerini kör ederdik de, yol bulmaya çalışırlardı. Nasıl görebilirlerdi?

Yâsîn  67: Dileseydik kılıklarını değiştirip onları oldukları yerde dondururduk, ne ileri gidebilir, ne de geri dönebilirdi.

Yâsîn  68: Kime uzun ömür versek, onun yaratılışı baş aşağı çevirir, gücünü azaltırız, sonunda ihtiyarlar, zayıflar. Akıllarını kullanmıyorlar mı?

Yâsîn  69: Biz Muhammed´e şiir öğretmedik, zaten ona gerekmezdi. Bu bir öğüt ve apaçık Kur´an´dır.

Yâsîn  70: Diri olanları uyarsın ve inkâr edenlere de azab hak olsun.

Yâsîn  71: Kudretimizle kendileri için hayvanlar yarattığımızı görmezler mi? Onlara sahip olmaktadırlar.

Yâsîn  72: Onları kendilerine boyun eğdirdik, işte binekleri onlardandır ve onlardan yiyorlar.

Yâsîn  73: Onlarda daha nice faydalar, içecekler vardır. Şükretmezler mi?

Yâsîn  74: Belki kendilerine yardım edilir diye Allah´dan başka tanrılar edindiler.

Yâsîn  75: Oysa onlar yardım edemezler, ancak kendileri o tanrılara koruyuculuk için nöbet beklerler.

Yâsîn  76: Onların sözü seni üzmesin. Biz onların gizlediklerini de açığa vurduklarını da biliyoruz.

Yâsîn  77: İnsan, bizim kendisini nasıl bir nutfeden (sperm) yarattığımızı görmedi mi? Ki, şimdi apaçık bir hasım kesildi.

Yâsîn  78: Kendi yaratılışını unutarak «çürümüş kemikleri kim yaratacak?» diyerek bize misal vermeye kalkar.

Yâsîn  79: De ki; «Onları ilk defa yaratan diriltecek. O, her yaratmayı bilir.»

Yâsîn  80: O size yeşil ağaçtan ateş yaptı da siz ondan yakıyorsunuz.

Yâsîn  81: Gökleri ve yeri yaratan, onların benzerlerini yaratamaz mı? Elbette yaratır. O, çok bilen yaratıcıdır.

Yâsîn  82: Bir şey dilediği zaman. O´nun buyruğu sadece, o şeye «Ol» demektir, hemen olur.

Yâsîn  83: Her şeyin hükümranlığı elinde olan ve sizin de kendisine döneceğiniz Allah münezzehtir.