Fecr 1:
Andolsun fecre,
Fecr 2:
on geceye,
Fecr 3:
hem çifte, hem teke,
Fecr 4:
gelib geçeceği dem geceye,
Fecr 5:
(— ki) bunlarda akıl saahibi için birer yemîn (değeri) vardır — (size elbette azaba uğratılacaksınız).
Fecr 6:
Görmedin mi, Rabbin nice yapdı «Aad» e,
Fecr 7:
(Ya´nî) o direk saahibi «İrem» e?
Fecr 8:
Ki o, şehirlerde bir benzeri yaratılmayandı,
Fecr 9:
Ve vaadî (ler) de kayaları oyan «Semuud» a,
Fecr 10:
o kazıklar saahibi «Fir´avn» e.
Fecr 11:
Ki (bütün) bunlar memleketler (in) de azgınlık edenlerdi.
Fecr 12:
O suretle ki oralarda fesadı çoğaltmışlardı.
Fecr 13:
Bundan dolayı Rabbin de üzerlerine bir azâb kamçısı yağdırıverdi.
Fecr 14:
Çünkü Rabbin şübhesiz ki rasad yerindedir.
Fecr 15:
Amma insan, ne zaman Rabbi onu imtihaan edib de kendisine (lütf-ü) kerem (iyle muaamele) eder, ona ni´metler verirse «Rabbim beni şerefli kıldı» der!
Fecr 16:
Fakat ne vakit da onu deneyerek üzerine rızkını daraltırsa şimdi de« Rabbim bana ihanet etdi» der!
Fecr 17:
Hayır. Siz bil´akis yetime iyilik etmezsiniz.
Fecr 18:
Yoksula yedirmek için birbirinizi kandırmazsınız.
Fecr 19:
Mirası halâl, haaram demeyib alabildiğinize yersiniz.
Fecr 20:
Malı pek çok seversiniz.
Fecr 21:
Hakkaa ki yer (zelzeleyle) parça parça dağıtıldığı zaman,
Fecr 22:
Rabbin (in emri) geldiği, melekler de saf saf (indiği zaman),
Fecr 23:
ki o gün cehennem de getirilmişdir, insan o gün (herşey´i) hatırlayacak. Fakat hatırlamadan ona ne (fâide)?
Fecr 24:
«Ah, diyecek, keski hayâtım için önden (saalih ameller) yapsaydım».
Fecr 25:
Artık o gün (Allahın) azâbı gibi hiçbir kimse azâb yapamaz,
Fecr 26:
Onun vurduğu bağ gibi de kimse bağ vuramaz.
Fecr 27:
Ey itmi´nâne ermiş ruuh,
Fecr 28:
dön Rabbine, sen Ondan raazî, O senden raazî olarak.
Fecr 29:
Haydi gir kullarımın içine.
Fecr 30:
Gir cennetime.
Sistemli Evden Eve Taşımacılık
Wholesale B2B Marketplaces
