Vâkıa Suresi Türkçe Meali

Vâkıa  1: Kıyamet koptuğu zaman,

Vâkıa  2: Ki onun oluşunu yalanlayacak hiçbir kimse yoktur;

Vâkıa  3: O, alçaltıcı, yükselticidir.

Vâkıa  4: Yer şiddetle sarsıldığı,

Vâkıa  5: Dağlar parçalandığı,

Vâkıa  6: Dağılıp toz duman haline geldiği,

Vâkıa  7: Ve sizler de üç sınıf olduğunuz zaman,

Vâkıa  8: Sağdakiler, ne mutlu o sağdakilere!

Vâkıa  9: Soldakiler, ne bahtsızdırlar onlar!

Vâkıa  10: (Hayırda) önde olanlar, (ecirde de) öndedirler.

Vâkıa  11: (11-12) İşte bunlar, naîm cennetlerinde (Allah´a) en yakın olanlardır.

Vâkıa  12: (11-12) İşte bunlar, naîm cennetlerinde (Allah´a) en yakın olanlardır.

Vâkıa  13: (Onların) çoğu önceki ümmetlerden,

Vâkıa  14: Birazı da sonrakilerdendir.

Vâkıa  15: (15-16) Cevherlerle işlenmiş tahtlar üzerindedir, karşılıklı olarak oturup yaslanırlar.

Vâkıa  16: (15-16) Cevherlerle işlenmiş tahtlar üzerindedir, karşılıklı olarak oturup yaslanırlar.

Vâkıa  17: Çevrelerinde, (hizmet için) ölümsüz gençler dolaşır;

Vâkıa  18: Maîn çeşmesinden doldurulmuş testiler, ibrikler ve kadehlerle.

Vâkıa  19: Bu şaraptan ne başları ağrıtılır, ne de akılları giderilir.

Vâkıa  20: (Onlara) beğendikleri meyveler,

Vâkıa  21: Canlarının çektiği kuş etleri,

Vâkıa  22: (22-23) Saklı inciler gibi, iri gözlü hûriler,

Vâkıa  23: (22-23) Saklı inciler gibi, iri gözlü hûriler,

Vâkıa  24: Yaptıklarına karşılık olarak (verilir).

Vâkıa  25: Orada boş bir söz ve günaha sokan bir laf işitmezler.

Vâkıa  26: Söylenen, yalnızca «selâm, selâm»dır.

Vâkıa  27: Sağdakiler, ne mutlu o sağdakilere!

Vâkıa  28: Düzgün kiraz ağacı,

Vâkıa  29: Meyveleri salkım salkım dizili muz ağaçları,

Vâkıa  30: Uzamış gölgeler,

Vâkıa  31: Çağlayarak akan sular,

Vâkıa  32: (32-33) Tükenmeyen ve yasaklanmayan, sayısız meyveler içindedirler;

Vâkıa  33: (32-33) Tükenmeyen ve yasaklanmayan, sayısız meyveler içindedirler;

Vâkıa  34: Ve kabartılmış döşekler üstündedirler.

Vâkıa  35: Gerçekten biz hûrileri apayrı biçimde yeni yarattık.

Vâkıa  36: (36-37) Onları, eşlerine düşkün ve yaşıt bâkireler kıldık.

Vâkıa  37: (36-37) Onları, eşlerine düşkün ve yaşıt bâkireler kıldık.

Vâkıa  38: Bütün bunlar sağdakiler içindir.

Vâkıa  39: Bunların birçoğu önceki ümmetlerdendir.

Vâkıa  40: Birçoğu da sonrakilerdendir.

Vâkıa  41: Soldakiler; ne yazık o soldakilere!

Vâkıa  42: İçlerine işleyen bir ateş ve kaynar su içinde,

Vâkıa  43: (43-44) Serin ve hoş olmayan kapkara dumandan bir gölge altındadırlar;

Vâkıa  44: (43-44) Serin ve hoş olmayan kapkara dumandan bir gölge altındadırlar;

Vâkıa  45: Çünkü onlar bundan önce varlık içinde sefahete dalmışlardı.

Vâkıa  46: Büyük günahı işlemekte direnir dururlardı.

Vâkıa  47: Ve diyorlardı ki: Biz öldükten, toprak ve kemik yığını haline geldikten sonra, biz mi bir daha diriltileceğiz?

Vâkıa  48: Önceki atalarımız da mı?

Vâkıa  49: De ki: Hem öncekiler hem de sonrakiler,

Vâkıa  50: Belli bir günün belli vaktinde mutlaka toplanacaklardır!

Vâkıa  51: Sonra siz ey sapıklar, yalancılar!

Vâkıa  52: Elbette bir ağaçtan, zakkum ağacından yiyeceksiniz.

Vâkıa  53: Karınlarınızı ondan dolduracaksınız.

Vâkıa  54: Üstüne de kaynar sudan içeceksiniz.

Vâkıa  55: Susamış develerin suya saldırışı gibi içeceksiniz.

Vâkıa  56: İşte ceza gününde onlara sunulacak ziyafet budur!

Vâkıa  57: Sizi biz yarattık. Tasdik etmeniz gerekmez mi?

Vâkıa  58: Söyleyin öyleyse, (rahimlere) döktüğünüz meni nedir?

Vâkıa  59: Onu siz mi yaratıyorsunuz yoksa yaratan biz miyiz?

Vâkıa  60: Aranızda ölümü takdir eden biziz. Ve biz, önüne geçilebileceklerden değiliz.

Vâkıa  61: Böylece sizin yerinize benzerlerinizi getirelim ve sizi bilmediğiniz bir âlemde tekrar var edelim diye (ölümü takdir ettik).

Vâkıa  62: Andolsun, ilk yaratılışı bildiniz. Düşünüp ibret almanız gerekmez mi?

Vâkıa  63: Şimdi bana, ektiğinizi haber verin.

Vâkıa  64: Onu siz mi bitiriyorsunuz, yoksa bitiren biz miyiz?

Vâkıa  65: Dileseydik onu kuru bir çöp yapardık da şaşar kalırdınız.

Vâkıa  66: «Doğrusu borç altına girdik.

Vâkıa  67: Daha doğrusu, biz yoksul kaldık» (derdiniz).

Vâkıa  68: Ya içtiğiniz suya ne dersiniz?

Vâkıa  69: Buluttan onu siz mi indirdiniz, yoksa indiren biz miyiz?

Vâkıa  70: Dileseydik onu tuzlu yapardık. Şükretmeniz gerekmez mi?

Vâkıa  71: Söyleyin şimdi bana, tutuşturmakta olduğunuz ateşi,

Vâkıa  72: Onun ağacını siz mi yarattınız, yoksa yaratan biz miyiz?

Vâkıa  73: Biz onu bir ibret ve çölden gelip geçenlerin istifadesi için yarattık.

Vâkıa  74: Öyleyse ulu Rabbinin adını tesbih et.

Vâkıa  75: Hayır! Yıldızların yerlerine yemin ederim ki,

Vâkıa  76: Bilirseniz, gerçekten bu, büyük bir yemindir.

Vâkıa  77: (77-78) Şüphesiz bu, korunmuş bir kitapta bulunan değerli bir Kur´an´dır.

Vâkıa  78: (77-78) Şüphesiz bu, korunmuş bir kitapta bulunan değerli bir Kur´an´dır.

Vâkıa  79: Ona ancak temizlenenler dokunabilir.

Vâkıa  80: O, âlemlerin Rabbinden indirilmiştir.

Vâkıa  81: Şimdi siz, bu sözü mü küçümsüyorsunuz?

Vâkıa  82: Allah´ın verdiği rızka karşı şükrü, onu yalanlamakla mı yerine getiriyorsunuz?

Vâkıa  83: Hele can boğaza dayandığı zaman,

Vâkıa  84: O vakit siz bakar durursunuz.

Vâkıa  85: (O anda) biz ona sizden daha yakınız, ama göremezsiniz.

Vâkıa  86: Madem ki ceza görmeyecekmişsiniz,

Vâkıa  87: Onu (canı) geri çevirsenize, şayet iddianızda doğru iseniz!

Vâkıa  88: Fakat (ölen kişi Allah´a) yakın olanlardan ise,

Vâkıa  89: Ona rahatlık, güzel rızık ve Naîm cenneti vardır.

Vâkıa  90: Eğer o sağdakilerden ise,

Vâkıa  91: «Ey sağdaki! Sana selam olsun!»

Vâkıa  92: Ama yalanlayıcı sapıklardan ise,

Vâkıa  93: İşte ona da kaynar sudan bir ziyafet vardır!

Vâkıa  94: Ve (onun sonu) cehenneme atılmaktır.

Vâkıa  95: Şüphesiz ki bu, kesin gerçektir.

Vâkıa  96: Öyleyse ulu Rabbinin adını tenzih ile an.