Zâriyât Suresi Türkçe Meali

Zâriyât  1: (1-6) Tozdurup savuranlara, yükünü yüklenenlere, kolayca süzülenlere, işi ayıranlara andolsun ki, size vâdedilen, kesinlikle doğrudur ve ceza mutlaka vuku bulacaktır.

Zâriyât  2: (1-6) Tozdurup savuranlara, yükünü yüklenenlere, kolayca süzülenlere, işi ayıranlara andolsun ki, size vâdedilen, kesinlikle doğrudur ve ceza mutlaka vuku bulacaktır.

Zâriyât  3: (1-6) Tozdurup savuranlara, yükünü yüklenenlere, kolayca süzülenlere, işi ayıranlara andolsun ki, size vâdedilen, kesinlikle doğrudur ve ceza mutlaka vuku bulacaktır.

Zâriyât  4: (1-6) Tozdurup savuranlara, yükünü yüklenenlere, kolayca süzülenlere, işi ayıranlara andolsun ki, size vâdedilen, kesinlikle doğrudur ve ceza mutlaka vuku bulacaktır.

Zâriyât  5: (1-6) Tozdurup savuranlara, yükünü yüklenenlere, kolayca süzülenlere, işi ayıranlara andolsun ki, size vâdedilen, kesinlikle doğrudur ve ceza mutlaka vuku bulacaktır.

Zâriyât  6: (1-6) Tozdurup savuranlara, yükünü yüklenenlere, kolayca süzülenlere, işi ayıranlara andolsun ki, size vâdedilen, kesinlikle doğrudur ve ceza mutlaka vuku bulacaktır.

Zâriyât  7: (7-9) İçinde yörüngeleri olan göğe andolsun ki siz çelişkili sözler söylüyorsunuz. Ondan (Kur´an´dan veya imandan) dönen döndürülür (engellenmez).

Zâriyât  8: (7-9) İçinde yörüngeleri olan göğe andolsun ki siz çelişkili sözler söylüyorsunuz. Ondan (Kur´an´dan veya imandan) dönen döndürülür (engellenmez).

Zâriyât  9: (7-9) İçinde yörüngeleri olan göğe andolsun ki siz çelişkili sözler söylüyorsunuz. Ondan (Kur´an´dan veya imandan) dönen döndürülür (engellenmez).

Zâriyât  10: Kahrolsun o koyu yalancılar!

Zâriyât  11: Onlar koyu bir cehalet içerisinde kalmış gafillerdir.

Zâriyât  12: Ceza gününün ne zaman olduğunu sorarlar.

Zâriyât  13: O gün onlar ateşe sokulacaklardır.

Zâriyât  14: Azabınızı tadın! Acele gelmesini beklediğiniz şey budur işte! (denir.)

Zâriyât  15: (15-16) Şüphesiz ki Allah´a isyandan sakınanlar, Rablerinin kendilerine verdiğini alarak cennetlerde ve pınar başlarında bulunacaklar. Kuşkusuz onlar, bundan önce dünyada güzel davrananlardı.

Zâriyât  16: (15-16) Şüphesiz ki Allah´a isyandan sakınanlar, Rablerinin kendilerine verdiğini alarak cennetlerde ve pınar başlarında bulunacaklar. Kuşkusuz onlar, bundan önce dünyada güzel davrananlardı.

Zâriyât  17: Geceleri pek az uyurlardı.

Zâriyât  18: Seher vakitlerinde de istiğfar ederlerdi.

Zâriyât  19: Mallarında, muhtaç ve yoksullar için bir hak vardı.

Zâriyât  20: Kesin olarak inananlar için yeryüzünde âyetler vardır.

Zâriyât  21: Kendi nefislerinizde de öyle. Görmüyor musunuz?

Zâriyât  22: Semada da rızkınız ve size vâdedilen başka şeyler vardır.

Zâriyât  23: Göğün ve yerin Rabbine andolsun ki bu vaad, sizin konuşmanız gibi kesin ve gerçektir.

Zâriyât  24: İbrahim´in ağırlanan misafirlerinin haberi sana geldi mi? (Bunlar meleklerdi.)

Zâriyât  25: Onlar İbrahim´in yanına girmişler, selam vermişlerdi. İbrahim de selamı almış, içinden, «Bunlar, yabancılar» demişti.

Zâriyât  26: Hemen ailesinin yanına giderek semiz bir dana (kebabını) getirmiş,

Zâriyât  27: Onların önüne koyup «Yemez misiniz?» demişti.

Zâriyât  28: Derken onlardan korkmaya başladı. «Korkma» dediler ve ona bilgin bir oğlan çocuğu müjdelediler.

Zâriyât  29: Karısı çığlık atarak geldi. Elini yüzüne çarparak: «Ben kısır bir kocakarıyım!» dedi.

Zâriyât  30: Onlar: «Bu böyledir. Rabbin söylemiştir. O, hikmet sahibidir, bilendir» dediler.

Zâriyât  31: (İbrahim:) O halde işiniz nedir, ey elçiler? dedi.

Zâriyât  32: «Biz, dediler, suçlu bir kavme gönderildik.»

Zâriyât  33: «Üzerlerine çamurdan taş yağdırmaya (geldik).»

Zâriyât  34: (Bu taşlar,) aşırı gidenler için Rabbinin katında işaretlenmiş (taşlardır).

Zâriyât  35: Bunun üzerine orada bulunan müminleri çıkardık.

Zâriyât  36: Zaten orada müslümanlardan, bir ev halkından başka kimse bulmadık.

Zâriyât  37: Acı azaptan korkanlar için orada bir işaret bıraktık.

Zâriyât  38: Musa´da da (ibretler vardır). Onu apaçık bir delil ile Firavun´a göndermiştik.

Zâriyât  39: Firavun ordusuyla birlikte yüz çevirmiş: «O, bir büyücüdür veya bir delidir» demişti.

Zâriyât  40: Nihayet onu da ordularını da yakalayıp denize attık, bu sırada kendini kınayıp duruyordu.

Zâriyât  41: Âd kavminde de (ibretler vardır). Onlara kasıp kavuran rüzgârı göndermiştik.

Zâriyât  42: Üzerinden geçtiği şeyi canlı bırakmıyor, onu kül edip savuruyordu.

Zâriyât  43: Semûd kavminde de (ibretler vardır). Onlara: Bir süreye kadar faydalanın, denmişti.

Zâriyât  44: Rablerinin emrine karşı geldiler. Bu yüzden, bakıp dururlarken onları yıldırım çarpıverdi.

Zâriyât  45: Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.

Zâriyât  46: Bunlardan önce de Nuh kavmini helâk etmiştik. Çünkü onlar yoldan çıkmış bir toplum idiler.

Zâriyât  47: Göğü kendi ellerimizle biz kurduk ve biz (onu) elbette genişleticiyiz.

Zâriyât  48: Yeri de döşedik. (Bak) ne güzel döşeyiciyiz!

Zâriyât  49: Her şeyden de çift çift yarattık ki, düşünüp öğüt alasınız.

Zâriyât  50: O halde Allah´a koşun. Çünkü ben, size O´nun katından (gelmiş) açık bir uyarıcıyım.

Zâriyât  51: Allah ile beraber başka bir tanrı edinmeyin. Zira ben size O´nun tarafından (gelmiş) açık bir uyarıcıyım.

Zâriyât  52: İşte böylece, onlardan öncekilere her hangi bir peygamber geldiğinde hemen: O, bir büyücüdür veya delidir, dediler.

Zâriyât  53: Bunu (nesilden nesile) birbirlerine vasiyet mi ettiler? Doğrusu onlar azgın bir topluluktur.

Zâriyât  54: Artık onlara aldırma. (Davete uymamalarından dolayı) sen kınanacak değilsin.

Zâriyât  55: Sen yine de öğüt ver. Çünkü öğüt müminlere fayda verir.

Zâriyât  56: Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.

Zâriyât  57: Ben onlardan rızık istemiyorum. Beni doyurmalarını da istemiyorum.

Zâriyât  58: Şüphesiz rızık veren, güç ve kuvvet sahibi olan ancak Allah´tır.

Zâriyât  59: Muhakkak ki bu zulmedenlerin de, geçmişlerinin payı gibi (azaptan) bir payları vardır! O halde acele etmesinler!

Zâriyât  60: Başlarına gelecek (acı) günlerinden dolayı vay o kâfirlerin haline!